Ya ben bu anlayışı sevmiyorum. Bu "bir filme o kadar para verilir mi" olayına çok sinirim ben. Kendi adıma ben öyle ahım şahım, sabahları pastırmasını akşamları havyarını yiyen biri değilim. Gayet standart bir hayat tarzım, gelirim var benim. Ama mesela insanlar gidip sırf moda olduğu için -imkanları olmadığı halde- bir ayakkabıya, bir giysiye yüzlerce lira bayılabiliyor veya 3-4 maaşını birden sırf "cool" olduğu için bir telefona yatırıyorken, "bir filme 50-60 tl verilir mi"cilere sinirim. Veririm abi. Benim de zevkim bu. Ben ayakkabıyla, giysiyle, telefonla, dışarı çıkıp parayı başka şeylere harcamakla mutlu olmuyorum. Her insan imkanları dahilinde -hatta çoğu zaman dışında- hobileri ve hoşlandıkları şeyler için para harcar. Ben sinema'yı meslek olarak seçmiş biri olarak harcarım abi, 60 tl de harcarım 100 tl de harcarım. Ha bu harcamamın sonunda belki aç kalırım 1 hafta belki de kalmam dert o değil. İnsanlar o paraları başka "değmeyecek" şeylere harcarken benim "filmlere" harcamam benim bileceğim iştir ya. Nedir bu milletteki "bi filme o kdr para verilir mi?" "korsanı var napıcan orjinalini" sevdası. O ayakkabının da telefonun da çakması var, onları kullanıyor musun sen? Bir filme o kadar para verilip verilmeyeceği insanın geliriyle alakalı olduğu kadar hayattaki öncelikleri, zevkleri, hobileriyle alakalı bence. Ben çok biliyorum cebimdeki son parayı karnım aç olduğu veya sigaram olmadığını bildiğim halde DVD'ye, Blu-ray'e yatırdığımı. O yüzden ben sizin için "bi telefona o kadar para verilir mi lan" demiyorken siz de benim aldığım filmlere, dvdlere, blu-raylere laf demeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder