21 Kasım 2010 Pazar

Buz gibi içiniz...

Bana bi' haller oldu. Hayatım boyunca Fanta içtim ben, kola'yı hiç bir zaman sevmedim. Sonra Ice Tea çıktı, son 4-5 yıldır günde minimum 1 bardak ama genelde 1 litrenin altına düşmemek şartıyla Ice Tea Şeftali içiyorum. Sigara içerken, yemek yerken, durup dururken...Hep Ice Tea Şeftali. Hatta bazen fark ediyorum ki gün boyu 3 bardak Ice Tea içmeme rağmen 1 bardak su içmemişim. Susuzluğu onunla gideriyorum bir nevi. Ama son 1 aydır bana bi' haller oldu. Hala Ice Tea içiyorum ama artık yemekler de filan kola gidiyor su gibi.

Yeni ergenler gibi 2 aydır McDonalds yiyorum, hem de gün aşırı. Neden? Patatesleri yüzünden. Ben ki beslenme zincirinde patates kızartması bulunmayan bir aileden geliyorum. Çocukken Happy Meal menülerimdeki patateslere filan da dokunmazdım. Ama son 2 aydır hem kola içiyor hem de patates kızartması yiyorum! Hem de öyle böyle değil. Az önce üşenmedim, kalktım yataktan, giyindim filan, çıktım kola aranmaya. Ben ki sabah kahvaltısı veya akşam yemeği için apartmanın altındaki bakkala ekmek almaya gitmeye üşenen, kalktım 2 sokak öteki Tekel Bayii'ye gittim. Hem de demlenme malzemeleri için değil 2 litrelik gözünü sevdiminin CocaCola'sı için!

Şu bardağa dolan kola ve sonrasında çıkan bir "aeeaahhh" sesi vardı ya reklamlarda yıllar önce. Her bardağa boşaltışımda aynı sesi duyup mest oluyorum! Benjamin Button gibiyim hayatı tersten yaşıyorum! Ergenliğe yeni girdim, yakında Emo da olurum!

Hiç yorum yok: